نکته‌ای را در عظمت معنوی ایشان، عرض می‌کنم. از آقا سید عباس اصفهانی، نجل جلیل آقا سید محمد فشارکی شنیدم: «بعد از مرحوم ابوی، خواستم از کسی تقلید کنم. از بزرگی پرسیدم: آقا میرزا محمد تقی شیرازی، عادل است؟ ایشان به من گفت: از عصمت آقا میرزا محمد تقی بپرس، نه از عدالت ایشان».
مرحوم میرزا حالت انصراف نفسی داشته است، یعنی اگر می‌خواسته ذهنش را از چیزی منصرف نماید و فقط متوجه خدا بکند، می‌توانسته است. این مقام بزرگی است.
نقل می‌کنند: «شیخی خدمت مرحوم میرزا می‌آید و از ایشان، نماز استیجاری طلب می‌کند. مرحوم میرزا، چون اطمینان به وی نداشته است، نمی‌دهد. شیخ عصبانی می‌شود و به مرحوم میرزا توهین می‌کند. در مناسبت دیگری، مرحوم میرزا به آن شیخ کمک مالی می‌کند. اطرافیان می‌گویند: «آقا! این شخص فاسق است،‌ آن روز به شما توهین کرد». میرزا می‌فرماید: «من اصلاً نشنیده‌ام!».