خاطره ای از مرحوم آیت الله شیخ حسین حلی
مرحوم آیت الله آقا شیخ حسین حلی، مردی ملا، مجتهد و از شاگردان خوب مرحوم میرزای نائینی، یکی از اساتید بنده بود. با این که از نظر علمی، در سطح آیت الله حکیم و شاهرودی بود، ولی از تمام مسائل و شؤونات روحانی، جز درس و بحث، اجتناب میکرد. خیلی آدم زاهد و گوشه گیری بود.
وقتی از ایشان پرسیدم که : (بعد از فوت آقا میرزا عبدالهادی شیرازی) «شما از نظر علمی بالاترید یا آقای حکیم؟» گفت: «مثالی هست در فارسی (ایشان عرب بود و فارسی را به زحمت تکلم میکرد) که خاله سوسکه وقتی میبیند بچهاش از دیوار بالا میرود، میگوید قربون دست و پای بلورینت بشوم». میخواست به من بفهماند که حب ذات به انسان اجازه نمیدهد بگوید دیگری از من بهتر است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.