آیت الله میرزا مهدی الهی قمشه ای
من در نزد ایشان منظومه را خواندم. ایشان مرد بسیار خوب و وارستهای بود. مردی بود که در وارستگی و صفا و عدم تعلْق به زخارف دنیایی کمنظیر بود. هیچ تعلقاتی نداشت. یک زمان به من گفت که : «من تمام تعلّقاتم را بریدهام و هیچ تعلقی به هیچ جا ندارم، فقط نتوانستهام تعلّقم را از بچههایم سلب کنم و این هنوز در من مانده است و الّا نه مالی و نه مقامی، همه اینها از نظر من پوچ است. وقتی که برای درس خدمت ایشان می رسیدم ایشان ان طرف کرسی و من هم طرف دیگر می نشستیم. بعد از اتمام درس نماز جماعت را به امامت ایشان میخواندیم. بارها دیدم که ایشان در قنوت گریه میکردند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.